Placki buraczane

Kilka dni temu obejrzałam program Nigela Slatera i wciąż jeszcze pozostaję pod wrażeniem szybkości i prostoty przygotowywanych przez niego potraw. Byłam zauroczona jego kucharzeniem na działce na świeżym powietrzu z wykorzystaniem dopiero co wyrwanych z ziemi warzyw... Podobnie jak Nigel uważam, że dobre składniki zawsze obronią się same :) 

I tak oto zainspirowana jednym z odcinków jego programu kulinarnego, zanurkowałam w lodówce, by wyciągnąć z niej główny składnik mojego dania - buraki, które kupiłam z myślą o barszczu ;), a które ostatecznie zostały plackami. W daniu wykorzystałam jeszcze rzodkiew, na którą nie miałam wcześniej pomysłu ;) Zresztą sami zobaczcie... :]


Składniki (dla 3-4 osób dorosłych):

• 3-4 małe buraki (zwyczajne:))
• 1 nieduża marchewka
• 1 korzeń pietruszki
• 1 rzodkiew biała (niezbyt duża)
• kawałek pora lub/i szalotka
• kilka źdźbeł szczypiorku
• 2-3 ząbki czosnku (w zależności od tego, czy przepadacie za nim bardziej lub mniej)
• 2 jajka
• 12-14 łyżek mąki
• 300 ml mleka
• natka pietruszki (u mnie suszona - sypałam jej dość dużo, ok. 1 łyżki)
• odrobina słodkiej papryki w proszku
• bazylia
• lubczyk
• sól
• pieprz
• oliwa/olej do smażenia

Ewentualnie do masy na placki można dodać jeszcze 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia :)

Przygotowanie:

1. Warzywa umyć i obrać. Buraki, marchew i pietruszkę zetrzeć na tarce o grubych oczkach. Rzodkiew zetrzeć na drobniejszych oczkach. Pora, szalotkę, szczypiorek i czosnek drobno pokroić. Lekko przemieszać składniki w misce.
2. Jajka umyć i osuszyć, a następnie wbić do miski. Stopniowo wsypywać mąkę i wlewać mleko, miksując aż do uzyskania konsystencji ciasta naleśnikowego. Dodać przyprawy, dobrze wymieszać, a następnie połączyć z warzywami.
   Jeśli masa będzie się nam wydawała trochę zbyt rzadka (np. przez sok z buraków), to najlepiej przez sitko wsypać jeszcze odrobinę mąki i zamieszać. Jeśli z kolei masa będzie wydawała się nam zbyt gęsta, to dolać troszkę mleka (nie za dużo) i równomiernie wymieszać, by konsystencja masy była jednolita.
3. Na patelni rozgrzać niewielką ilość tłuszczu i nakładać placki za pomocą łyżki stołowej nadając im owalny kształt i lekko je spłaszczając (podobnie jak placki ziemniaczane). Smażyć je po kilka minut z każdej strony, aż się zarumienią (kolor buraków może to troszkę utrudniać, ale po pierwszej partii placków będziecie już ekspertami w tej dziedzinie:)).

Smaki warzyw w plackach wzajemnie się przenikają :) Wyczuwa się lekko pikantną rzodkiew oraz aromatyczny czosnek, a wszystko to jest łagodzone przez słodycz buraków. Uważam, że warto tego spróbować.

Całkiem nieźle smakują również z dodatkiem suszonej mięty ;) A dowiedziałam się tego przez zupełny przypadek... A jak do tego doszło? Pod koniec smażenia chciałam poeksperymentować i dodać jeszcze odrobinę suszonej bazylii... Latem koleżanka dała mi kilka gałązek bazylii i mięty ze swojej działki, ale wszystkiego nie wykorzystałam na bieżąco, gałązki się zasuszyły i przez przypadek trafiły do jednego opakowania, z czego sprawę zdałam sobie znacznie później ;) Jakież było moje zdziwienie, gdy zaczęłam rozkruszać listki "bazylii" i poczułam zapach mięty. Placki miały potem ciekawy, lekko orzeźwiający smak - taką wersję polecam na ciepło :) Wypróbujcie sobie, jak w misce zostanie Wam jeszcze trochę masy na placki i sprawdźcie, czy Wam zasmakuje. 

Placki można podawać z soczystą sałatką skropioną sokiem z cytryny (naprawdę smaczne), a nawet z ryżem (próbowaliśmy z białym i naturalnym brązowym). Smaczne są również same, bez żadnych dodatków :) I na ciepło, i na zimno, więc można je zabrać ze sobą do pracy, szkoły, w podróż :)

Smacznego!